Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Zamknij Zamknij

Przepisy prawa krajowego

Najważniejsze regulacje krajowe w obszarze dostępności informacyjno-komunikacyjnej.  Kluczowe przepisy odnoszące się do dostępności informacyjno-komunikacyjnej znajdziemy przede wszystkim w Ustawie o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami, a także w Ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się. 

Zgodnie z Art. 6 Ustawy o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami podmiot publiczny jest zobowiązany do zapewniania co najmniej minimalnych wymagań w kontekście dostępności informacyjno-komunikacyjnej: 

Art. 6 Minimalne wymagania służące zapewnieniu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami obejmują: 

3) w zakresie dostępności informacyjno-komunikacyjnej: 

  1. a) obsługę z wykorzystaniem środków wspierających komunikowanie się, o których mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (Dz. U. z 2017 r. 1824 oraz z 2022 r. poz. 583 i 830), lub przez wykorzystanie zdalnego dostępu online do usługi tłumacza przez strony internetowe i aplikacje,
  2. b) instalację urządzeń lub innych środków technicznych do obsługi osób słabosłyszących, w szczególności pętli indukcyjnych, systemów FM lub urządzeń opartych o inne technologie, których celem jest wspomaganie słyszenia,
  3. c) zapewnienie na stronie internetowej danego podmiotu informacji o zakresie jego działalności – w postaci elektronicznego pliku zawierającego tekst odczytywalny maszynowo, nagrania treści w polskim języku migowym oraz informacji w tekście łatwym do czytania,
  4. d) zapewnienie, na wniosek osoby ze szczególnymi potrzebami, komunikacji z podmiotem publicznym w formie określonej w tym wniosku

Link do aktu prawnego

Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się 

Uchwalona ponad dekadę temu była bardzo długo wyczekiwana przez środowisko osób Głuchych i słabosłyszących. Regulacja daje możliwość, m.in. korzystania z pomocy „osoby przybranej” w kontaktach z administracją publiczną. Osobą tą nie musi być tłumacz języka migowego, ale np. członek rodziny czy znajomy. Ponadto, w kontaktach z instytucjami otworzyła możliwość osobom uprawnionym do komunikowania się z wykorzystaniem poczty elektronicznej, wiadomości tekstowych, komunikatorów internetowych. Aby skorzystać z preferowanej formy komunikacji na przykład w urzędzie - należy zgłosić potrzebę z minimum 3-dniowym wyprzedzeniem. Ustawa wprowadziła także Rejestr Tłumaczy oraz Polską Radę Języka Migowego.  

Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 

5) środkach wspierających komunikowanie się – należy przez to rozumieć rozwiązania lub usługi umożliwiające kontakt, w szczególności poprzez:  

  1. a) korzystanie z poczty elektronicznej, 
  2. b) przesyłanie wiadomości tekstowych, w tym z wykorzystaniem wiadomości SMS, MMS lub komunikatorów internetowych, 
  3. c) komunikację audiowizualną, w tym z wykorzystaniem komunikatorów internetowych, 
  4. d) przesyłanie faksów, 
  5. e) strony internetowe spełniające standardy dostępności dla osób niepełnosprawnych;

Link do treści aktu prawnego

Banery/Logo